§256.
英語原文
The first person plural is most common, and generally express an exhortation of the speaker to others to join him in doing or in not doing some act. E.g.
Ἴωμεν, let us go; μὴ ἴωμεν, let us not go. Οἴκαδέ περ σὺν νηυσὶ νεώμετα, τόνδε δ᾿ ἐῶμεν, let us sail homeward with our ships, and leave him. Il. ii. 236. Ἀλλ᾿ ἄγε μηκέτι ταῦτα λεγώμεθα, but come, let us no longer talk thus. Il. xiii. 292 ; so ii. 435. Ἀλλ᾿ ἄγε δὴ καὶ νῶι μεδώμεθα θούριδος ἀλκῆς. Il. iv. 418. Εἰ δ᾿ ἄγετ᾿ ἀμφὶ πόλιν σὺν τεύχεσι πειρηθῶμεν. Il. xxii. 381 ; so 392. Δεῦτε, φίλοι, τὸν ξεῖνον ἐρώμεθα. Od. viii. 133. Μὴ δή πω λύωμεθα ἵππους, ἀλλ᾿ ἰόντες Πάτροκλον κλαίωμεν. Il. xxiii. 7. Ἀλλ᾿ εἰ δοκεῖ, πλέωμεν, ὁρμάσθω ταχύς. Soph. Ph. 526. Ἐπίσχετον, μάθωμεν. Ib. 539. Φέρε δὴ διαπεράνωμεν λόγους. Eur. And. 333. Δεῦρό σου στώψω κάρα. Id. Bacch. 341. Ἐπίσχες, ἐμβάλωμεν εἰς ἄλλον λόγον. Id. El. 962. Παρῶμεν τε οὖν ὥσπερ Κῦρος κελεύει, ἀσκῶμέν τε δι᾿ ὧν μάλιστα συνησόμεθα κατέχειν ἃ δεῖ, παρέχωμέν τε ἡμᾶς αὐτούς, κ.τ.λ. Xen. Cyr. viii. 1, 5. Μή ποτε φῶμεν ἕνεκα τούτων μηδὲν μᾶλλόν ποτε ψυχὴν ἀπόλλυσθαι. Plat. Rep. 610 B. Ἔα δὴ νῦν ἐν σοὶ σκεψώμεθα. Id. Soph. 239 B.
日本語解釈