§326. (Ὡς)
目的節において接続法と使われるἄνまたはκέについて
英語原文
1. Ὥς κε and ὡς ἄν are together much more common in Homer with the subjunctive than simple ὡς. Ὡς ἄν with the subjunctive is not uncommon in the Attic poets, and it occurs in Herodotus ; but (like ὡς itself) it almost disappears in Attic prose. E.g.
Πείθεο, ὡς ἄν μοι τιμὴν μεγάλην καὶ κῦδος ἄρηαι, obey, that thou mayest gain for me great honour and glory. Il. xvi. 84. Αὐτάρ οἱ προφρὼν ὑποθήσομαι, ὥς κε μάλ᾿ ἀσκηθὴς ἣν πατρίδα γαῖαν ἵκηται. Od. v. 143. Παίσατε, ὥς χ᾿ ὁ ξεῖνος ἐνίσπῃ οἶσι φίλοισιν. Od. viii. 251. Ἀλλ᾿ ἴθι, μή μ᾿ ἐρέθιζε, σαώτερος ὥς κε νέηαι, that thou mayest go the more safely. Il. i. 32. Προσδεόμεθα … συμπέμψαι ἡμῖν ὡς ἄν μιν ἐξέλωμεν ἐκ τῆς χώρης. Hdt. i. 36. Τοὺς ἐμοὺς λόγους θυμῷ βάλ᾿, ὡς ἂν τέρματ᾿ ἐκμάθῃς ὁδοῦ. Aesch. Prom. 705. Ἀλλ᾿ ἐάσωμεν, φίλοι, ἔκηλον αὐτὸν ὡς ἂν εἰς ὕπνον πέσῃ. Soph. Ph. 825. Καθείρξατ᾿ αὐτὸν, ὡς ἂν σκότιον εἰρορᾷ κνέφας. Eur. Bacch. 510. Τουτὶ λαβών μου τὸ σκιάδειον ὑπέρεχε ἄνωθεν, ὡς ἂν μή μ᾿ ὁρῶσιν οἱ θεοί. Ar. Av. 1508.
2. In Attic prose ὡς ἄν with the subjunctive is found only in Xenophon and in one passage of Thucudides.
The last is Thuc. vi. 91 : (πέμψετε) ἄνδρα Σπαρτιάτην ἄρχοντα, ὡς ἂν τούς τε παρόντας ξυντάξῃ καὶ τοὺς μὴ θέλοντας προσαναγκάσῃ. See Xen. An. ii. 5, 16, ὡς δ᾿ ἂν μάθῃς ἀντάκουσον. So An. vi. 3, 18. See other examples of Xenophon's peculiar use of ὡς ἄν with the subjunctive in Appendix IV.
日本語解釈