アバース
Ἄβας
Abas

Cererem Satyrni & Opis filiam, sore remque Plutonis, & Iunonis siosle memoriae prodiditita Hesiodus in Theogonia:

ῥείη δ᾽ αὗ δμηθεῖσα κρόνῳ τέκε φαίδιμα τέκνα. ἑστίην δήμητρα, καὶ ἥῥην χρυσοπέδιλον, ἴφθιμον τ᾽ ἀΐδην, ὃς ὑπὸ χθονὶ δώματα ναίει.

Hinc Rhea progeniuit Saturno pignora clara Iunonem, & Vestam, Cererem, quiqs imper at umbris Plutonem fortem, sub terris cui domus alta est.

Haec Dea cum pulcherrima esset, Iupiter, qui nullum stuprum, nullamque tur pitudinem vel domesticam deuitauit, ex quo nata est Proserpina, vt testatur in his idem:

αὐταρ ὁ Δήμητρος πολυφόρβης ἐς λέχος ἦλθεν, ἣ τέκε περσεφονην λευκόλενον. ἣν ἀΐδωνευς ἥρπασεν ἧς παρὰ μητρὸς.

Cum Neptunus etiam alter a sratribus ean dem Cererem compressisser, filiam suscepit, quam desas crat apud Graecos nominare: quam tamen & ipsam & Cererem Heras nominantes quidam appellarunt, vt scriptum reliquint Pausanias in Arcadicis. Fuerunt tamen, qui non Hram, sed equum e Cerere natum esse ex co partu dixerint: quare savulati sunt, quod Ceres ob equum a se genitum, partim ob iram in Neptunum, partim ob pudorem, nigras vestes sumpsit co tempre, atque lucem Deorum quc conspectum sugiens se in specum obscurissimum abdidit.

Deinde cum oes terre sructus corruperetur, pestisque passim homines & animalia omnia cosiceret, Diis omnibus Cereris latebras ignorantibus, Pan, cum per Arcadiam benando vagareturillam vidit, ac Ioui indicanit, quo a Parcis missisiram deponere precantibus, placata est. Fuerunt tamen, qui non hac de causa id contigisse inquiant, sed cum ea percepisset, quae de raptu Proserniae contigerunt. Haec tamen non contenta suita duobus fratribus polluntam non contenta suit a duobus fratribus pollutam suisse suam pudicitiam, sed semper, vt pleraque mulieres, noua & maiora appetens, Iasonem Iouis & electrae filium adamauit, vt testatur Homerus libro quinto Osysseae:

ὡς δ᾽ ὁπότ᾽ ἰασίωνι ἐϋπλόκαμος Δημήτηρ ὦθυμῷ ἴξασαμίγη φιλότητι καὶ εὐνῇ νειῷ ἐνὶ τριπόλῳ. οὐδέ δὴν ἦ ἐν ἄπυσος Ζεὺς, ὅς μιν κατέπεφνε βαλὼν α.ργῆτι κεραυνῷ.

Sic olim dilexir vbi Ceres Iasionem, Ipsa saquens animum in lecto est coniuncta, noualis In terra, ter passa suit qua vulnus aratri. Non tamen ille louem latuit: sed fulminis inge Flagrantis cecidit cinerem conuersus in atrum.

Cum enim Iupiter filium haberet riuaem illum serre non potuit. Ex Iasione igitur & Cerere natus est Plutus, vt ait enarrator Theocriti: que cecum immerito finxerunt antiqui cupau pertati magi, illud coueniret: qum vel sapien tissimi homines si sint inopes, apparet oib. prope insulsi, sine cosilio, sine indicio, sine prudetia, sine meutis acumine: cum hor omniuio opinionem dini: iae secum asserant. Nihil enim non sapienrissimum iudicatur: & auream, quod prosicisca tur ab opulento ore. Ipsum tamen Iasionem nonnulli non Iouis & Electrae filium sisse sen serunt, vt putauir Isacius, sed Minois & Phtonic: cum quo in prato dormiente congressa sit Ceres, ac Plutum genuerit. Habitauit Ceres Corcyre aliquando, quae ita vocata suit a Corcyra filia Asopi ibi sepnlta, vt scripsit Apollonides in Europae nauigatione, cum illam msula Drepanum antea nominarent, vt scripsit Apollonius libro qarto Argonauticorum:

ἀμφιλαφὴς πίειρα κεραυνίη εἰν ἁλὶ νῆσος. ᾗ δ᾽ ὑπὸδὴ κεῖσθαι δρέπανον φάτις ἵλατε μοῦσαι, οὐκ ἐθέλων ἐνέπω προτέρων ἔπος ὧ ἀπὸπατρὸς μή δεανηλειῶς ἔταμε κρόνος οἵ δὲ ἑ Δηοῦς κλείουσι χθονίης καλαμητόμον ἔμμεναι ἅρπην δηὼ γὰρ κείνῃ ἔνι δήποτε νάοσατο γαίῃ.

Insula prapinguis, statio gratissima nutis, Flueticus alluitur, sub qua (mihi parcite Musa Non dico hac arcana lubens) flax conditur illa Qua secuit patrem Saturnus. sunt quoque saloem Qui dicant Cereris, qua sueuit cadere mebes. Namque Ceres quodam terris gabitauit in illa.

Fuerunt enim qui non a Saturni salce sed ab illa quam Ceres Vulcano expediuit, vt Titanes metere deceret, vocatum Drepanum putarint: vel qua ipsameteret, vt ait Isacius. Fuit autem sicilie ciuitas Drepanum non procul ab Eryce monte: atque tota Sicilia suit Cereri consecrata sicuti scripsit actione sexta in C. Verrem Cicero in his: Vetus est haec opinio, Iudices, quae constat ex antiqussimis Graecorum literis, atque monimentis, insulam Siciliam totam esse Cereri & Liberae consecrata, Huius filia idcirco in Sicilia rapta suit a Plutone & ad inseros delata, vt diximus, quae prorsus recuperari non potuit, quoniam apud inseros mali Punici grana gustasset, Celebrabantur thesmophoria in honorem Cereris, quae a Triptolemo primum pro accepto serendi munere ac frugib. in Elusio oppido suerunt instituta.

Nam fama est Cererem cum per orbem ter rarum filiam quaerens vagaretur peruenisse ad oppidum, & ad oppidi emsdem principem nomiue Eleusium, cuius vxor Hyona, vt ait Lactantius, Tiprolemum pepererat: cui nutricem quaerenti Ceres vltro se obtulit, puerumque diuino lactenutritum noctu clam sub igne occulrabat. Is cum egregie nutriretur per noctem, pater obseruans quo pacto id sieret, re visa excla mauit: quare irata Ceres Eleusium exanimauit, ac Triptolemo currum a draconibus tactum dedit, vt vniuersos mortales sationem frugum doceret: sicuti testatur Celeum a Cerere per quoddam tempus educatum suisse tanquam filium: quem cum Dea vellet sacere immortalem, asside sub igne tegere solebat. veru cum id diutius secisset, a quodam conspecta id sacere destitit: neque immortalem reddere curauit, sed illum frumenti sationem docuit, vt ait Nicandri enarrator. Ali Triptolemi patrem Celeum suisse memrarunt dixeruntque & patrem & filium sationem edoctos a Cerere suisse. Alii Triprolemum Oceani & Terre aiunt suisse filium, vt testatus est Musaeus quem tamen Orpheus cum Ebuleo sratre Dysaulis filium suisse credidit. Allij Cercyonem & Triptolemum sratres suisse memoriae prodiderunt. Alij dicunt Eumelum accepisse stugum sationem e Triptolemo, ac Patras vrbem nuncupauit. His addiderunt quidam Antheam Eumeli filium ausum suisse dracones currui Triptolemi volucres adiungere, qui ab ijs excussus diem suum obijt, vt ait Pausanias & Euanthes in historijs. Fuit autem mon Thsmophoriis ne nimum adhiberetur matronaeque initiarentur apud Athenienses; quae perpetuam & incorruptam pudicitia seruare secreuissent, quae coronis viticeis ornabantur: atq. horum sacroru ritum & consuetudine Thsmophorioru ita descripsit enearrator Theocriti de sententia Thelyti Methymnaei ex Bacchicis carminibus,

νόμος γὰρ ἦν ἀθηναίους κατ᾽ ἔτος τελεῖν τα θεσμοφόρια ταῦτα, παρθένοι γυναῖ κες, καὶ τὸν βίον σεμναὶ, καὶ κατὰ τὴν ἡ μέραν τῆς τελετῆς, τὰς νομίμους βίβλους καὶ ἱερὰς ὑπὲρ τῶν κορυφῶν αὐτῶν ἀνετίθεσαν, καὶ ὡσανεὶ λιτανεύουσαι, ἐπήρχοντο εἰς ἐλευσῖνα.

Lex enim fuit Atheniensibus vt hac thsmophoria quotannis celebrarent virgines mulieres, & vita honesta: qua per solemnitatis diem legitimes sacrosqs libros super vertice gestantes, tanquam supplicantes Eleusine contenderent.

Hec sacrisicia cu prius Eleusi ni celebrarent: primus Eumolpus Deiopes & Triptolemi filius ad Athenienses detulit: vel vt alii sutarbitarati, inter quos Acesodorus, quitus ab illo Eumolpos, vt pater ex his Acesodori verbis

κατοικῆσαι δὲ τὴν ἐλευσῖνα ἱστοροῦσι, πρῶτον μὲν τοὺς αὐτόχθονας, εἶτα θρᾶκας τοὺς μὲν εὐμόλπε παραγενομένους πρὸς βοήθειαν, εἰς τὸν κατ᾽ ἐρεχθέος πόλεμον, τίνες δέφασι καὶ τὸν εὔμον εὑροῖν τὴν μύησιν τὴν συντελουμένην κατ᾽ ἐνιαυτὸν ἐν ἐλευσῖνι Δήμητρι καὶ κόρῃ.

Condidisse Eleusinem cinitatem memorant primum quidem indigenas, postea Thraces eos qui cum Eumolpo Suppetias ferentes accesscrunt ad id bellum, quod aduersus Erechtheum exarsit. Alij vero dicunt Eumolpum ritum illum sacrisiciorum inuenisse que quiuannis apud Eleusinos agebantur in honorem Cereris & Proserpia

Quod vero illa suerit consuetudo vt idcirco Eumolpidae sacris Cereris initiarentur, essentque eorum sacrisiciorum sacerdotes, ita testatus Sopholes in OEdipode in colono:

ὧν καὶ χρυσέα κληὶς ἐπι γλώοσα βέβακεν προσπόλων εὐμολπιδᾶν.

Quorum & aurea Clauis in lingua constitit Sacrdotum Eumolpidarum.

Herodotus th in Euterpenon a Triptolemo, aut ab aliquo Graecoru initium habuisse scribit Thesmophoria, sed ex Aegypto ad Pelasgas mu lieres primum a Danai filiabus suisse delata:

καὶ τῆς Δήμητρος τελετῆς περὶ τὴν οἱ ἕλληνες θεσμοφόρια καλέουσι, καὶ ταύτης μοι περὶ εὔστομα κείσθω, πλὴν ὅσον αὐτῆς ὁσίη ἐστὶν λέγειν. αἳ, Δαναοῦ θυγατέρες ἦσαν αἱ τὴν τελετὴν ταύτην ἐξ αἰγύπτου ἐξανάγουσαι, καὶ διδάξασαι τὰς παλασγιώτιδας γυναῖκας.

Atque de Cereris solemnitate, quam Graeci Thesmophoria nominat mihi, faustu faelixq sit omen, vt quantum fas est per seligionem proferam. fuerunt autem Danai filiae, quae hanc sulemnitatem ex AEgypto transtulerunt. mulieresqs Pelasgas docuerunt.

Vtebantur in Siciria in sacrisicus Cereris non floreis quidem coronis, neque in aliis eius sacrisciis, quia ob memoriam raptae filiae colligentis flores, olli suerunt vetiti at myrteis coronis, & e smilace, vel narcisso, vel croco vtebantur. vt ait enarrator Sophoclis. Cum igitur Ceres Proserpinam quaerens vniuersum ierrarum orbem perlustrasset, sacibus ex Aetna Sicilie monte accensis, ad illius imitationem Siculae mulieres vel viri per noctem cum accensis sacibus vociserantes, Proserpinam que vocantes discurrebant, quare Taediseios antistires appellauit Strabo lib. 10. cum igitur siosset a metanira & Hippothoonte Neptuni & Alopes filio in hospitium per benigne accepta, Triptolemum sationem dicitur docuisse, quem alii Eleusii, alii Celei, alii Oceani, alii Dysaulis filium suisse tradiderunt, vt restatur Pausanias in Atticis. Crediderunt nonuulii Triptolemum & Eubuleam sratres fationem a Cerere didicisse, auia illi primum filiae raptum matri indicassent. Fabulantur prererea quod cum hospirio accepta suisset a Metanira Ceres, illique Metanira sacra saceret, eius filius Abas inuidit illius Dee sacrisiciis, graniterque tulit quod mater sua illam accepisset, & sacra deridens nescio quid parum decorum in ipsam Deam susurrauit tuc vero Dea irata mistionem quandam, quam habebat in crateic, in illum insundens in stellionem dicitur Abantem conuertisse: quod ita testatur Nicander in Theriacis:

ἔνθα καὶ οὐτιδανοῦ περ ἀπεχθέα βρύγματ᾽ ἔασιν ἀσκαλάβου. τὸν μὲν τ᾽ ἐρέει φάτις οὕνεκ᾽ ἀχαίνι δημήτηρ ἔβλαψεν, ὅθ᾽ ἅψεα σίνατο παιδὸς καλλίχορον περὶ φρεῖαρ, ὅτ᾽ ἐν κελεοῖο θεράπναις ἀρχαιη μετάνειρα θεὴν δείδεκτο περίφρων.

Inuisi hic adsunt stridores, stellio vilis Quos edit. fertur talem sumpsibe figuram A Cerere irata deriso num ne Diuae Infelixpuer ad puteum, Metanira labore Hospitio vt febam cepit, dum pignora quaerit.

Omnino vero boues mugere, & arare Ceres docuit mortales, vt testatur Orpheus in hymno in Cererem Eleus:

ἡ πρώτη ζεύξασα βοῶν ἀροτῆρα τένοντα, καὶ βίον ἱμερόεντα βροτοῖς πολύολβον ἀνεῖσα.

Colla boum quae prima graui fubiecit aratro, Foelicemqs dedit victum mortalibus agris.

Fama est praeterea quod cum suisset apud Phytalem aliquando in hospitio, illi gratiam resetens sicum plantam largita est, vt ait Pausanias in Atticis, & vt testantur illa carmina quae Phytali sepulchto insecripta suerant, quorum est sententia:

Hic Cererem Phytalus tectis excoperat heros, Cui primum sacrilargita est semina poli, Quam ficum mortale genus vocat.

Neque vero sicum solum aut srugum satio nem Cereri tribuunt, sed inuentionem omnium leguminum, prererquam sabae: quippe cum de omnibus, a quibus cmiter & liberaliter accepta suit, dum Proserpinam quaereret, benemere ti studeret, vt seripsit Pausanias in Arcadicis ne quo solum serendi rationem mortalibus tradidit Ceres, cum inutilis sore videretur illa scientia, nisi quo pacto srumentum caederetur, & excuteretur, & e paleis lecerneretur, & frangeretur, didicissent ad panem consiciendum. quod illa igitur caedere & triturare docue rit, ita testa tur Callima. in hymno in Cererem:

κάλλιον ὡς καλάμηντὲ καὶ ἱερὰ δράγματα πρᾶτον ἀσταχύω; ἀπέκοψε, καὶ ἐν βόας ἧκε πατῆσαι. ἁνίκα τριπτόλεμος αγαθὰν ἐδιδάσκετο τέχναν.

Pulchrius vt calamos primum sacrosqs maniplos Strauit aristarum, calcare boyesqs coegit: tunc vbi Triptolemus per pulchras cobibit artes.

Quamuis non procil a monte Taygeto Laconum in vico quodam Alesia vocato molam primum inuentam suisse, & Myletum Lelegis filium molere sruges docu isse nonnulli tradiderunt satae suerunt & creuerunt prumae sruges apud Cephissum amnem, qui per agrum Eleusinum multo concitatiore cursu, quam in aliis locis deserebatur, vbi Pluto Proserpinam rapuir, & vbi honorem Cereris instituerunt non procul ab Agelasto petra vocata super qua sedit Ceres audito casu Proserpinae, cui petrae propinquus suit locus vocatus Callichorus. Atqui raprum &anp; labores. Cereris ita paucis complexus est Carcinus poeta tragicus, quos pertulit quaerenda filia:

λέγουσι, δήμητρός ποτ᾽ ἀῤῥητον κόρην πλούτωνα κρυφίοις ἁρπᾶσαι βουλεύμασι, δῦναίτε γαίας εἰς μελαμφανεῖς μυχοὺς, πόθῳδὲ μητέρ᾽ ἠφανισμένης κόρης μαστὴρ᾽ ἐπελθεῖν πᾶσαν ἐν κύκλῳ χθόνα, καὶ τὴν μὲν αἰτναίοισι σικελίας πάγοις πυρὸς γέμουσαν ῥεύμασι σθσεμβόλοις πὰσαν στεναξαι πένθεσι δὲ παρθένον σίτων ἅμοιρον διτρεφὲς φθίνειν γένος, ὅθεν θεὰς τιμῶσιν ἐς τὰ νῦν ἔτι.

Fama est Cereris quondam puellam, quam nefas Est nominare, Ditis e sententia Raptam fuisse, nigra terraqs atria Intrabe: ragiam obsitam caligine. Mater puella at acta disiderio Errauit omnes quaeritans terrae locos: Scatentis ignis AEtnae, & inde rupibus maris fuisse cognitos pro virgine Luctus: ciborum hac abstinens fuit diu. Quare Deas gentes colunt has nunc quoque.

Fuerunt tamen qui nen solam Cererem auto rem fuisse dixerint & innentricerr. sationis, sed Osirim & Isidem etiam eius vxorem, Bacchum seilicet inuentionis socium addiderunt. nam hic cum magno exercitu & cum maguo tibiarum sistularumque concentu orbem pergrasse, & agriculturam mortales docuisse, memorantur. Alii strumentum sua sponte natum fuisse in sicilia dicunt, quod cum a nemine colligeretur, in terram rurius recidebat: quod cum Cecrops Athenarum Rex e quodam percepisset, misit qui colligerent. & ad se asoportaret. id cum Tiptolemus prior cepisset. terramque arasset, & id seuisset, vt quidam putarunt, ibi vbi noue suerint Patrae, vt arbitrati sunt alii in agro Eleusino, messemque succidisset, commentarios prstea de cultu agrorum seripsit, qui onmes mortales peruagati sunt; e qua resabula suit cosicta, quod Triptolemus orbem terrarum agrorum cultum omnibus moralibus ost endens peragra uit. gnosii autem, qui populi suerunt Cretae, vt ait Polyistor, contendebant cum Atticis hominibus srugum inuentionem primam apud se fisse, at non in agro Atheniensi: quippe cum multa alia Cretenses priores innenerint. nam & acies instruere, & nayibus longis vti, & sagittis eminus pugnare primi inuenerunt Cretes, & musicos modulos ab Iaeis Dactylis primi obseruarunt est repitu ac tinnitu, aeris, & literas a se inuentas in Latium intulerunt: quod tamen non est fine multorum contentione creditum, cu multi plerumque rei eiusdem dicantnr fuisse inuentores, sicut de igne superius dicebamus, cuius inuentionem alii Baccho, alii Prometheo, alii Vulcano, alii sulmini, alii Pydade Cilicis filio tribuerunt, quem aiunt primum e Silice ignem excudisse.

Quod autem Bacchus vna cum Cerere orbem cadem de causa perlnst rauerit, videtur illud esse argumento quod communia sacrficia apud Eleusimos Baccho & Cereri agebantur, vt testatur Sophoclis enearrator. Guerunt Cereri non solum delubra, sed nemora etiam consecrataiquare fabutati sunt antiqui, quod cum eius nenius Etisicththon quidam Thesssalus abscidisset, illi Ceres perpetuam samen immisit, secitque ne vnquam posset cibo satu rarti: quippe cu vel per dicm assidue presentibus cibis vescerentur, vel etiam per noctem in fomniis sibi videretur presentibus suauissimis vesci. Hic filiam habebat Mestram nomine vensiciorum peritissimam, quam in varias animalium rerumque ceterarum formas mutatam frequenter vedebat, quae paulo post aufugiens rursus ad patrem priore forma recepta redibat; ita pro suis viribus paternae fami opem ferebat. Fiebant ctiam priuata hunc Deae sacrificia, cui post messem primitias frugum pro frumenti proucutu osserebam, & cuuiuia celebrabantur inter coniunstos, vt testatur Theocritus his carminibus in Cerelibus:

ἀνέρες εὐπέπλῳ δαμάτερι δαῖτα τελεῦντι ὄλβῳ ἀπαρχέμενοι. μάλα γάρ σφισι πίονι μέτρῳ ἀδαίμων εὔκριθον ἀνεπλήρωσεν ἀλωὰν.

Namque viri Cereri celebrant conuinia leta, Primitiasqs ferunt, quoniam plena area frugum Frugifera messes siccauit munere Diua.

Agebantur & Ambarualia a singulis agricolis, quae lustrationes, purgationesque aruorum esse putabantur, & plurimum ad sertilitatem conferre per ea vnusquisque patersamilias hostiam deligebat in Cereris sacrificia, quam quernea corona circa collum posita ornabat, eamqter circa fata ducebat, quam vniuersa familia querneis ramis coronati, Cererisq. laudes canetes cum tripudiis comitabantur: idque siebat ineunte vete. Deinde post has lustrationes mul sum & lac offerobatur, cum alioquin vinum solum interesse Cereris sacrificiis iure sacrificiolum interesse Cereris sacrificiis iure sacrificiorum minime posset. Hunc sacrificiorum ritum vniuersum prope monstrauit Virgil. lib. 1. Georgicorum hin his:

Cuncta tibi Cererem pubes agrestis adoret: Cui tu lacte fauos, & miti dilue Baccho, Terqs nouas circum felix eat hostia fruges, Omnis quam chorus, & socij comitentur ouantes Et Cererem clamore vocent in tectaineque ante. Falcem maturis quisquam supponat aristis, Quam Cereri torta redimitus tempora quercu Dei motus incompositos, & carmina dicat.

Colebatur Ceres apud Areades Herae nomine, cui sacra siebant eo ritu, vt non, sicuti in caeteris, victimae iugularentur, sed quod membru quisque prius apprehenderat, id precidebat, ac Deae offerebat, vtait Pausanias. Hanc eandem Deam legum inuentricem fuisse scripsit Cicero actione septima in C. Verrem his berbis: A quibus initia bitae atque victus, legum, morum, raa suetudinis, hunianitatis exempla hminibus &: ciuitatibus data ac dispertita esse dicutur. loquitur eaim de Cerere & Proserpina. Sic & Lucretius in libro 6. ab Arhniensibus initia frugunt & legum in vniuersos hommes manasse scribit:

Primae frugiferos fetus mortalibus aegris Dididerunt quondam praeclato nomine Athenae, Et recreauerunt vitam, legesqs rogarunt.

Signicicat & ipsum Thesmophoriorum nomen praeterea legum autorem Cererem extitisse, cum θέμις lex-sit, φέρω ferre significet, quasienim legisera sacra dicantur. Nam cum frumenti femina inuenta fuissent, homines, qui prius nullis legibus parebant, glandibusque comni cibo vescebantur, atque omnia habebant communia; leges togarunt, quibus sua pars terrae cuique suit assignata: deinde leges latae sunt de regendis simbus, de testamentis, & de em ptio nibus, quae primum latae sunt a Cerere, quia illa suit legum serendarum cansa. Sic autem de illa scripsit Ovid. lib. 5. Metamorph.

Prima Ceres vnco glebam dimouit aratro, Prima dedit fruges, alimentaque mitia terris: Prima dedit leges. Cereris sunt omnia munus.

Hand Deam in curru vehi solitam ab angnibus tracto dixerunt poetae, vt ait Orpheus to carmine:

ἅρμα δρακον τείοισιν ὑποζεύξασα χαλινὸν.

Tum Dea frakaios adiunxit curribus angues.

Quem Triptolemo dicitur dedisse, vt frumenu semen in varias regiones asportaret, vt ait Ouid. lib. 5.

--- geminos Dea fertilis angues Curribus admouit, frentsque coecuit iras.

Huic Deae sus, quia excauatis scrobibus fruges conuulsisset, meritas luit poenas. nam Triptolemus eo cognito gacino te gratam rem se facturum Cereri putauit, si animal eius inuentis insensum immolaret: quare suem ipsam ad ara Cereris extraxit, frugesque in caput conspersit, vt apparet qua de eausa, & mox illam Cereri mactauit, vt ait Ouid. lib. 2. Fastorum:

Prima Ceres auidae gauisa est sanguine porcae, Vlta saus merito caede nocentis opes.

Mactabatur & aries Cereri Vtrenti cognomine in templo non procul ab arce Atheniensium, sicuti testatur Eupolis hin his:

ἀλλ᾽ εὐθὺ πόλεως εἶμι, θῖσαι γὰρ μεδεῖ κριὸν χλόῃ Δήμητρι·

Sed recta ab vrbem eo mihi quod est opus Mactare arietem illic Virenti Cereri.

Sacrificabant Cereri olitores praecipu e hoc nomine die sexta menfis Aprilis, quia per illa sacra seracitatem hortorum impetrare se putabant. Huic Deae coro as spiceas osserebant, quae pro foribus templorum appendebantur, vt ait Tibullus in his:

Flaua Ceres tibisie nostro de ru ecorona Spicea quae templ pendeat anteferes

Erant etiam parauera Cereri sacra, vt quida crediderunt, ob feracitatem seminum; vt malunt alii, quia inter fata plerunque nascerentur, & eundem cultum ament: alii inter quos suit Dercylus, quia sonmum non posset percipere ob filiae molestiam: in quem suit patauerum beneficio adiuta quam plantam Lucine etiam quidam attribuerunt. Multa suerunt huius Deae cognomina ob rerum variarum euentus vel ob loca, in quibus colebatur. Fuit euchloa bene virens, Erunnys, quia preces eaudiat vel quia habitet in terris; Ercynna, Panachaea, Mycalesina, Lepreata, Acesidora, Legisera, Ouisera, Pelasgis, Prosymna, Thermesia, Praesed, Terrestris, Sacrosancta atque haec ea sunt quae de Cerere frugum au tore Dea memoriae prodita sut ab antiquis. Hanc vocarunt Gaeci Δηὼ, quia in omnes homines suerit distributa, cum nihil aliud sit Ceres, quam srumentum, vt est in eo carmine:

Νύμφαι ὕδωρ, πῦρ ἥφαιστος, σῖτος δημήτηρ.

Nymphae aqua sunt, frumenta Ceres, Vulcanus at ignis.

Cicero tamen in primo de natura. Deorum Cererem terram esse scribit hoc pacto: idemque disputat, aethera esse eum quem homines Iouem appellarent: quique aer per maria mauaret, eum esse Neptunum: terram, eam quae Ceres Deceretur. Atque in secundum, etymologiam Platonis transtulit e Ciatylo, qui Δημήτερα quasi γῆν μετέρα vocatam fiosse tradit, terram matrem scilicet.

AT que nunc sub his occultata suerint denu demus Aegyptii scriptores memrie prodiderunt, Isidem fuie Cererem homines reuocalle a mutuo, esu carnium inuento tritico &anp; hordeo, quae dascebantur inter alias herbas in Aegypto; Comlexi itaque inuentionem ob suanitatem a mutuis esibus abstinuerunt, quare in sacra Isidis pompa vasa quedam ferebantur frumento & aordeo plena. Leges etiam tulit Isis, quibus ab illegitimis caedibus deterrebantur, vnde dicta est legisera, quod prima leges inuenerit. Osiris ac Isis disuntur praemia & honores illis proposuisse: quia aliquid vrile humanae vitae excogitassent: sic inuentam esse artem eris & auri dundende in Thebaidae & faciendorum armorum autumant, quibus feras obtruncarent, terramque colentes proscinderent, cum Sarurnus sit tempus, ae Opis terra: quippe quod crederetur ab Isis esse Ceres virtus satorum omnium, qua idcirco eorum parentum filiam sinxerunt. nam vis illa, & vigor, qui est in rebus naturalibus, Io co & tempore indiget. Alii qui Cererem fruges esse putarunt, ex Opi & Saturno natam arbitratisunt, qui aliarum herbarum semina non ita indigent, vt dimrius per totam byemem ignaua commorentur, cum possint, vel si per hyemem minime suerint fata, satis vberes fructus producere. Cum vero Proserpina filia sit Cereris, radix herbarum seilicet, quam Latini ita dixerunt, quia serpat clam per humum, illa merito ex Ioue fine ex aetherea benigmitate & e femine singitur fiosse nata: quorum alterutro desi citente frustra prouentus frugu expectantur. Qui sinxerunt Cerere equu e Nepruno peperisse aut Heram, ꝗ nominare nesas erat, illi tantam esse sertilitatem aquarum, & ex illa quae sit illarum cum terra comistione, crediderunt, vt velmonstra oriantur ob superuacaneam materiae copra vel nominare singyla proprus nominibus, omnrum difficillimu, propter cascentium varietarem. Fama est illam aliquando in specu latuisse cum rapta fuisset ad inferos Proserpina fuisseq; a Pane Ioui indicata, quia iactum semen per aliquot dies occultatur, antequam radices agat: mox Pan, natura ipsa scilicet, quae insita est in serninbus, indicat Ioui, quia necessitate naturae & ob insitum calorem herba in Iucem erumpit, & emittuntur radices. Siue igitur terram Cererem esse putemus, cuius filia sit Proserpina vel seges: siue semen sit Ceres, cuius filia sit radix omnino nata est Ione patre, atque res vtro que modo potest intelligi: quippe cum haec omnia in idem recidere videantur. Non desuerunt tamen qui incredibilem annonae penu ria fuisse significari crediderint per eam fabulam, quod Plato Proserpina rapui sub terras, quia ita corruptae sint sementes coeli vitio & inclementia, vt pene extincta sint frumenti semina in Sicilia per id tempus. Decta est Ceres in curru a draconibus tracto vehi, propter obliquitatem signiseri circuli: na dum Sol sub eo percurrit, non Solum excitat femina e terra sed etiam ad aturitatem perdueit. Fama est Iasionem Iouis & Electrae filium fuisse amatum a Cerere, cum quo in noyali congressa sit dormiere. Quid hoc fignisicat ? Nam cum Iupiter sit calor etheris aut aether, Electra diligentia, 'etenim Sol quoque ἠλέκτωρ vocatur, quia ad opera homines excitet e lecto) patet Iasium horum amborum filium nihil esse aliud quam aestatis calorem; quem Ceres amauit, & in nouali praecipue, quia plurirmum consert ad agrorum sertilitatem vt arua quiescant aliquando, cum terra per quietem postea validior, si aptam agricolae diligentia consecuta sit, essiciatur. Alij filium Minois instissimi viri, & Phroniae prudentia scilicet, a Cerere amatum fuisse putarunt, quod hae res ocium gratissimum parant agricolis: cum spledor ex iustitia, paceque cimtatum plurimum rebus vniuersis accedat. Ex his igitur nascitur Plutus diuitiarum Deus, quomam terrae feracitas e coeli benignitate, & ex hominum diligentia plarima siat; quam uis tamen nonnulli, quia primus Plutus diautias cumulauerit, illum diuitiarum Deum putarunt; cum ante illum nemo vllam diuitiarum curam haberet, nemoque dinitias cumularet. Dicta est Sicilia fuisse Cereri confecrata, quiniam frumenti seracissima sit illa insula. Dicitur Ceres orbem terrarum peragrasse, quoniam propter signiferi obliquitatem varijs temporibus in varijs locis sit aestas: neque Ceres nisi per aestatem ad maturitatem potest peruenire. Haec Triptolemum, cui semina frugum dedit, sub inge per noctem suit occultare solita, quare is mirisice nutriebatur: hoc quidem nihil aliud est quam semnis ratio. Nam cum noctes longiores aequo sentiuntur post aequinoctium, sub initium srigoris & hyemis scilicet, calor sub terram paulatim includitur a circustante frigore, quo sit vt radices frugum mirisice augeantur, plurimoque impleantur nutrimento, quo terra ob autumni pluuias reserta est. Idcirco cum non valde lenia sunt frigora per hyemen, cum radices sub terra exinue crescant & impleantur nutrimento, in futuram aestatem fertilissimas messes parant, nisi quid diuiuitus imped erit ad reprimendam hominum improborum superbiam & petulantia, quae plurima cum vbertate annonae crescit. Indescute suctum est ab antiquis quod filiam quereus faces ex Aetna accenderit, quia semper cum infra est calor inferiores partes frugum aluntur, cum vero faperius est idem calor, superiores crescunt. Multa sucnsicia suerunt Cereri instituta ab antiquis, vel mulieri ita vocatae unuentrici frugum vere, vel terrae ipsi: quando non folum sydera, sed etiam elementa ipsa, aut elementorum partes varijs Deoru nominibus appellantes, tanquam Deos coluerunt, illisque templa, aras, facerdotes, certas victimas, certum ceremoniarum ritum, instituerunt. Id vero quod de filia Erisichothonis dictum est, ita quidam interpretantur, vt Erisichthon virimprudeus, rerumque iuarum prosusor suerit; quippe cum omnia sua dilapidauerit ac ingurgitauerit: mox ob extremam rerum ommum inopiam filiam prostituerit, quae modo bouem, modo ouem, pecunias in concubitus merceden accipiens, moto res alias ab amantibus extorquens, ita paternae inopiae subueniebat. Atqui nullam ego fatis idoneam horum sigendorum causam in hac explicatione inesse video, atque aliud quidpiam illustrius sub his latere iudico: cum praeserrim illud Deae ita propter contemptam eius religionem & cultum passus sit. Significare voluerunt sane antiqui per hanc fabulam neminem qui religionem Deorum immortalium contempserit, domesticas calamitates douitare posse; quippe cum omnis improbitatis miserie sint comites. Deinde patet ex hac fabula imprudente hominem necesse esse in multa scelera & incommoda incurrere: quippe cum Erisichtho etia, vbi sua per luxuriam & crapulam prosudisset, postea victu per fordes domesticas, & per tu rpitudinem fibi malis artibus comparare cogeretur. Quare, vt summatum dicam, & pietas m Deos immortales, & in rebus agendis prudentia, & in presentibus bonis conseruandis par simonia maxime viro bono est necessaria, quod per Erisichthonis fabulam indicabatur. At Cereris fabula, & vniuersa que de illa conficta sunt, nihil aliud continebant, nisi sationis rationem, & quo pacto frumenta crescerent, & qua diligentia iu illis colligendis vti conueniret. At de Derere satis, nunc de Priapo Dicamus:

ANOTHER "ABAS"

アバース(メタネイラの子)

アバース(ポセイドーン神とアレトゥーサの子)

アバース(アルゴス12代目の王)

アバース(アルゴス15代目の王)

アバース(エウリュダマースの子)

アバース(アイネイアースの部下)

アバース(アイネイアースの同盟者)

アバース (ケンタウロスの一人)

アバース (エチオピア人)

アバース ()

アバース (テーバイ人)

アバース (トロイア人)

ギリシア神話トップに戻る
トップに戻る