§47.

§48. ⇒

現在完了および過去完了の用法, そしてεἰμίおよびἔχωと組み合わせた表現

英語原文

Ἔχω with the aorist and sometimes the perfect participle may form a periphrastic perfect (831). In tragedy and in Herodotus this is often fully equivalent to our perfect with have ; elsewhere, especially in Attic prose, the participle and ἔχω are more or less distinct in their force. Still this is the beginning of the modern perfect. E.g.

Ποίῳ σὺν ἔργῳ τοὺτ᾿ ἀπειλήσας ἔχεις ; have you made this threat ? Soph. O. C. 817. Τὸν μὲν προτίσας, τὸν δ᾿ ἀτιμάσας ἔχει ; Id. Ant. 22 ; see ib. 210. Ἡμᾶς παᾶγος ἄσκοπον ἔχει περάνας. Id. Aj. 21 Ηὐδᾶτο γὰρ ταῦτ᾿, οὐδέ πω λήξαντ᾿ ἔχει i.e. the story has not yet ceased to be told. Id. O. T. 731 ; see Tr. 37, ταρβήσασ᾿ ἔχω. Ὅς σφε νῦν ἀτιμάσας ἔχει. Eur. Med. 33 ; see ib. 90. Ἄρεως τε μοῖραν μεταλαβὼν ἔχει τινά. Id. Bacch. 302. Σοῦ θαυμάσας ἔχω τόδε. Soph. Ph. 1362 ; so Plat. Phaedr. 257 C (in poetic language). Οἷδά μοι βεβουλευκὼς ἔχει μου ᾿ξαρπάσας τὸ παιδίον, whoever has snatched away (though here ἔχει may mean keeps). Ar. Th. 706. Ἐγκλῄσασ᾿ ἔχει τὰ σιτία. Id. Eccl. 355. Ὑπὲρ τῶν Ἑλλήvων τοὺς σὺ δουλώσας ἔχεις, i.e. whom you hold in slavery or whom you have enslaved. Hdt. i. 27. Ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληίσας ἔχεις. Id. i. 37 ; so i. 41. Ἀλαζόνι ἐπιτρέψαντες ἡμέας αὐτοὺς ἔχομεν, we have entrusted ourselves, etc. Id. vi. 12. Πολλὰ χρήματα ἔχομεν ἀνηρπακότρς. Xen. An. i. 3, 14 (here ἔχομεν expresses possession). See Thuc. i. 68 ; Dem. ix. 12, xxvii. 17.

The beginning of this usage appears in Hes. Op. 41 :—

Κρύψαντες γὰρ ἔχουσι θεοὶ βίον ἀνθρώποισι.

日本語解釈


Goodwinの動詞文法トップに戻る
ギリシア語小辞トップに戻る
ギリシア語方言トップに戻る
ギリシア語文法トップに戻る
ギリシア神話トップに戻る
トップに戻る